Proces bio – psiho – socijalnog prilagođavanja fizički ili mentalno hendikepirane osobe da se reintegriše u društveni život i rad naziva se rehabilitacija.
Neophodni su zajednički strukturisani i koordinirani napori, široki preventivni rad u svim domenima života i rada jer je rehabilitacija složen proces, koja jedino timskim radom garantuje uspeh. Članovi tima za rehabilitaciju obično su: neuropsihijatar, psiholog, socijalni radnik, medicinska sestra, radni terapeut, itd.
Postoje tri vrste rehabilitacije:
• Medicinska rehabilitacija: prave se napori da bi se postigao isti nivo zdravlja koje je bilo pre bolesti, ili bar da se dovede na najveći mogući stepen.
• Profesionalna rehabilitacija: prave se napori da bi se pacijent osposobio za rad na svom ranijem radnom mestu, ili, ako to nije moguće, onda da se osposobi za rad na drugom radnom mestu.
• Socijalna rehabilitacija: prave se napori da bi se rešili socijalni problemi koji se javljaju kod ove bolesti, a uključuju pacijenta i okolinu, u prvom redu porodicu.
Da bi rehabilitacija alkoholičara bila sprovedena u delo osnovni je zahtev uspostavljanje i održavanje apstinencije. Na koje se nadovezuju ostali zahtevi, a to su preuzimanje osnovnih bioloških i socijalnih uloga u porodici, prihvatanje i održavanje socijalnih uloga u radnoj sredini, postizanje profesionalne rehabilitacije, itd.
Pored apstinencije, rehabilitacija podrazumeva i „ozdravljenje“ i napredovanje na svim životnim planovima.
Izvor: alkoholizam.com
Leave a Reply