Epilepsija i psihički poremećaji

Epilepsija i psihički poremećaji
PSIHIJATRIJA

Psihički poremećaj može se najbolje definisati kao stanje u kojem ponašanje  i doživljavanje osobe u potpunosti odskače od uobičajenog i predstavlja smetnju za okruženje,pa i za samu osobu koja se nalazi u takvom stanju.

Simptomi su: konfuznost, katatonija, apatija, psihoze i agresivno ponašanje.
Afektivna stanja, strah, anksiozni poremećaji i poremećaji opažanja mogu da podražavaju složene motorne napade. Najčešći oblik ovakvih kriza u periodu adolescencije javljaju se u obliku hiperventalacionog sindroma, fobijska anksiozna stanja, napadi besa, konfuzna stanja koja kliničkim ispitivanjima treba razlikovati od pravih epileptičnih napada.

Anksioznost i epilepsija
Anksioznost je stanje koje se karakteriše osećajem unutrašnje uznemirenosti. Simptomi anksioznih stanja kod pacijenata sa epilepsijom ne razlikuju se od onih kod osoba bez epilepsije. Kod osoba sa epilepsijom čest je problem agorafobije, strah pacijenata da će dobiti napad na javnom mestu. Kod nekih pacijenata povećana i produžena anksioznost provocira napade posle kojih dolazi do još većeg povećanja anksioznosti i tada se stvara tzv. „začarani krug“.

Anksioznost i panični napadi su rezultat nagomilanog stresa u životu pojedinca. Zbog toga je neophodno izbegavati stres.

Depresija kod osoba sa epilepsijom

Depresija je mentalno stanje koje se karakteriše dugotrajnim osećanjima potištenosti, tuge, beznađa, pesimizma, obeshrabrenja i jednog takozvanog stanja opšteg stanja duboke praznine. Depresija kod osoba sa epilepsijom predstavlja jedan od najčešćih psihijatrijskih problema. Depresija varira,što dovodi do toga da može doći do običnog neraspoloženja,ali  isto tako to neraspoloženje može dovesti do teških depresivnih ispoljavanja i tada postoji mogućnost da će pacijenti sebi ugroziti život.
Depresivna ispoljavanja mogu se podeliti u sledeće grupe:
1. Poremećaj prilagođavanja sa depresivnim raspoloženjem,
2. Distimija-neurotična depresija koja nastaje zbog gubitka,razočarenja ili konflikta,
3. Bipolarni-afektivni poremećaj (manična depresija)- uglavnom je nasledna .

Kod osoba sa epilepsijom depresivne epizode se uglavnom grupišu u dve podgrupe:
1. Endogeni tip depresije (psihotični tip)
2. Neendogeni tip (neurotična forma,egzogeni tip).

Psihotički tip depresije: sniženo samopoštovanje, stres,  socijalna izolacija zbog straha od napada, gubitak statusne uloge, uticaj antiepileptičke terapije, društvene predrasude.

Lečenje
Lečenje depresije kod osoba sa epilepsijom pre svega zahteva OPREZ ! Potrebno je pre svega utvrditi tip depresije i moguće uzroke. Depresivna reakcija zbog dijagnoze epilepsije zahteva psihoterapijsko savetovanje ili pomoć socijalnog radnika.

http://www.anima.autentik.net/epilepsija_i_psihicki_poremecaji.php